باستان‌شناسان با تجزيه و تحليل اعداد نوشته شده روي کاغذ دريافتند که متکلمان اين زبان منسوخ شده از سيستم دهدهي امروزي براي نوشت اعداد خود استفاده مي کردند. با اين وجود و با توجه به شباهت‌هاي احتمالي ميان اين زبان و ديگر زبان‌هاي قديمي مورد استفاده در اين منطقه اعدادي احتمالي را براي نوشته‌هاي موجود در نظر گرفتند که بر اساس آن کلمه chari به معني يک، marian به معني دو، apar به معناي سه، bencor به معناي 10، mari-bencor chari tayac به معناي بيست و يک بوده است.
نام اين زبان همچنان در پرده‌اي از ابهام قرار دارد. به گفته باستان‌شناسان در اوايل قرن هفدهم زبان هاي بسياري در منطقه تکلم مي‌شده که اطلاعات درباره آنها در زمان امروزي بسيار کم و محدود است. برخي از اين اعداد هنوز ديده نشده اند و برخي ديگر نيز احتمالا از زباني محلي که امروز هم در بعضي نقاط پرو تکلم مي‌شوند مشتق شده بودند.
با اين وجود، باستان‌شناسان، اين کاغذ و حروف و اعداد نوشته شده در آن را يکي از ناشناخته‌ترين زبان‌هاي پرو نام مي برند که مدت زمان زيادي از منسوخ شدن آن گذشته است./109
انتهای پیام/
